Bir düşünsen bir kere sen olsan ne yapardın,
Beni yakamdan tuttu sürükledi, aşkının kolu,
Şimdi kapılmış gidiyorum, bahtımın izinden,
Gördüğüm, sevgiden habersiz, kalbimin yolu...

Yaşlı gözlerimi, hırçın dalgalı bakışlar dövdü,
Duygularımı altüst etti, kurtulmam aşkı övdü,
Gökyüzü gibi kararttı duygu inilesi dövündü,
Çaba boş, sevgiden habersiz, kalbimin yolu...

Bir toz bulutu arkasından bakarak ilerledim,
Aşk çılgın, kaprisli, yine toparladım derledim,
Bir kedi gibi nankörmüş bu anladım belledim,
Anlaşılan, sevgiden habersiz, kalbimin yolu...

Yaşanmışlıklarım hala bu aşkın izini sürüyor,
Aşk içine yapılan yolcuk, tükenmiyor ürüyor,
Aşkımın kendi sesi, ruhdan kopmuş yürüyor,
Nafiledir, sevgiden habersiz, kalbimin yolu...

Bütününe bakınca hayal doluymuş aşkın tarzı,
Gizli duygu kendiliğinden kabardı, aşkın farzı,
Kilidi bozuk çanta gibi açık kalsada yürek razı,
Kilitsiz olsa da, sevgiden habersiz, kalbimin yolu...

Deniz kenarında sandal gibi kıya yaslanamadım,
Önü istikbal-saadet görmem, yine uslanamadım,
Bu aşk fazla yoruyor, Mecnun’amı çıkacak adım,
Ferhat’ı seven var, sevgiden habersiz, kalbimin yolu...


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.