hüznünü at biraz
bak eylülde gidiyor
ağaçlar dökerken
yapraklarını
yeniden baharlara yürüyor...

yürekte fokur fokur kaynayan acılar
közde çay gibi
yeniden
demlenirken
hasretin sancısı
hiç dinmiyor
belki de
hiç dinmeyecek...

dimdik ayakta durmanın da
bir bedeli
bir sancısı var.

söz verdim
bir kelebek kadar
kırılgan kanatlarımın
gücünü göstereceğim
sana.!

şefkat gördüğüm
sıcağında huzur duyduğum
derin derin uyuduğum
dokundukça güven bulduğum
o kolların yok artık
ama olsun...

okyanuslara sığmaz
yüreğinle
minicik yüreğime
serçeleri göstererek
Hz. Süleyman’ı bile bu kuşların
pes ettirdiğini söylerdin...

şimdi büyüdü
minik serçen
en güzel çiçeğin
tek kelebeğin
güçlü kanatları ile
bıraktığın yerde.

yıldızlara bakıyorum
avuçlarımda
güneşi tutuyorum...

öyle bir güç verdin ki bana
öyle bir ışık verdin ki bana
karanlıklar bile korkuyor...


bir gün buluşacağız;

minik serçen
sevmeye öpmeye
doyamadığın
o kız
şimdi büyüdü.
baharlarını arıyor
dikenli gül bahçemizde yetişen
bir gül gibi...

fırtınalara direniyorum
sağlam bir ceviz ağacı gibi.
bir çınar ağacı gölgesi
olsam diyorum acıların üstünde.
bil ki hep seni özlüyorum
seni düşünüyorum
güzel bir ormanda...

benim için yazdığın
şiiri hatırlıyorum.

"ARDINDAN
UMUTLA BAKTIĞIN
PENCERELER,
HİÇ KAPANMASIN..
ÇİÇEKLER AÇSIN
GÜL BAHÇENDE,
GÜZEL UMUTLARIN
HİÇ SOLMASIN
CANIM KIZIM."

yıldızlar altında
aydınlık bir dünyada
var olmak için
tıpkı senin gibi BABA...

çiçekler solmasın
kelebekler özgürce
uçsun diye.

umuda kanat çırpmak
istiyorum...




Ahmet KARA - 2018 ( Sen saçlarına baharı tak çocuk! gülüşün Güneş olsun, ellerin umut.)