Uçuyor,
Yüzüyor;
Tırmanıyor.
Hızlı yaşıyordu.
Durmak yoktu hayatında.
Memleketini seviyor;
Dolu, dolu yaşıyordu.

Hedefi bürokrasiydi;
“İbrikçibaşılığı”nı hiç sevmedi.
“Bürokrasi ve Tükenmişlik Hastalığı”
“Bürokratların Hastalığı.” Derdi.
Nasıl zuhur ederdi?
El cevap:
“İşi yokuşa sürme!”
“Bugün git yarın gel!”
Davranışından keyif almak
Peki, sebebi neydi?
Onu da söylemişti:
“Kompleks ve Aşağılık Duygusu”
Çaresi ve tedavisini de söyledi;
“İş yapmak ve
Yararlı olmaktan, keyif alıp,
Mutlu olmaktan geçiyor.”
İşte bu bakış açısıydı
Onu farklı kılan

Farklımı doğdu bilmem!
Ama
Farklı yaşadı,
Farklı düşündü.
Ölümüyle:

Farklı olduğunu,
Bir kere daha kanıtladı.

Yürüdü hakka...
Omuzlarda.
Herkese nasip olmayacak
Bir sevgi seliyle

Arkasında:
Köylü, kentli;
Çoluk, Çocuk.
Kısaca:
Anadolu.
Herkes sevmişti onu.
Sesiydi herkesin.
Daha ne olsun?
Adam gibi adamdı.

Dualar, duygular, aynı.
Hüzünler aynı. O;
İçinden geldiği gibi yaşadı.
Nasıl Söylesem Bilmem ki!
Ölümünde bile:
Bir kere daha gösterdi
Farklı olduğunu.
Adam gibi hakka yürüdü,
Recep YAZICIOĞLU
10 Eylül 2003 Çarşamba Saat: 04.15