Bu nasıl bir sesleniş, dokunmaya kıyamam
Şu ruhum dinlenirken, duygular kaltı şaha
En güzel beste sensin, dinlemeye doyamam
Şu ruhum dinlenirken, duygular kaltı şaha
Seninle ulaşalım, huzurlu bir sabaha

En güzel çiçeklerin, o hoş kokusu sende
Daha karşı koyamam, mecâl kalmadı bende
Endamını göreyim, hele şöyle bir dönde
Aklım başımdan gitti, bir şey söylemem daha
Başkasını sevip de, düşürme beni vaha

Senin güzelliğini, kim görürse kıskanır
Şöyle yürekten baksa, mutlaka melek sanır
Sanmayasın güzelim, deli gönül uslanır
Şarkılar söyleyişin, çok iyi gelir ruha
Şiirler ektim ey yâr, geçtiğin güzergaha

Umut umut doğarsın, her sabah gözlerimde
Senden bahseder durur, yalan yok sözlerimde
En güzel nağme vardır, türküde, sazlarımda
Sen vazgeçilmezimsin, yazdım buraya aha
Aşk dediğin güzellik, sevdiğim büyük saha

Lüzumsuz’um gülüşü, sevda gibi aşk gibi
Başkasında merhem yok, odur gönlün tabibi
Seven yürekler ise, mutlak kurala tabi
Vuslat imiş velhasıl, aşkta en güzel reha
Güzelliği veren Râb, o ne güzel bir seha

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

ŞAD: Sevimli, neşeli
ABÂD : Sevinmek, haz almak, mutluluktan göklere uçmak
MECAL: Güç, takat, derman
REHA: Kurtuluş, kurtulma
SEHA: Cömertlik, el açıklığı