Vatan vatan dedikleri , tûrâbın üzerinde dikili mâbed ,
Altında yatan kefensizlerin uğruna , böyle imiş hayret ?

Bilmiyordu saten bu medeniyyeti , bilmez idi millet ,
Başımıza devşirdiğiniz belâ , işte köklü bir illet .

Şimdi batmakta ve bakmakta olan bir naciz gürûh ,
Ve idâm’ın karanfillerini hatırlar sol yanımda canlanan rûh .

İşte ne kadar peykândi , ne kadar sefih bir itidâl ,
Milleti millet sırtladı , işte kuyusuna düştüğümüz ahvâl .

Artık vatan ve millet , artık paraya dönüşmüş arzular ,
İşte sessiz bir gemi var , bu limandan bu gece kalkar .

İşte zulüm üzerine inşa edilen binâ payidâr olmaz ,
İşte halkını öldüren medeniyyetler , asla saadet bulmaz .

Bir yanı garib ve fakir kalmış adı TÜRK olan topluluğun ,
Şimdi birleşmiş milletler düşünsün , baş kaldıran az varlıklı çoğunluğun .

Zaman içtihad etmek iken er meydanında , şimdi toprakları feryâd ediyor ,
Memesi baltayla kesilmiş vâlideler , vatan uğruna toprakta kan döküyor .

Uyanın artık , emsâli görülmemiş bir fırka hüviyetini yırtmış ,
Anadan üryan doğan her çocuk , artık kabristanda aranacakmış .

İşte , burası mahsûl-ü ecrâmında bir kabristan ,
İşte kan kokulu kelimelerin arasında kaybolan bir evtân .