BAKA KALDIM!
Bir sabah vakti idi sen buradan giderken
Gözlerimde yaş vardı öylece baka kaldım
Gitme kal diyemedim sen vedanı ederken
Yüreğimde taş vardı öylece baka kaldım

Habersiz gidişlerde gönül hüzünle dolar
Ellerinde gonca gül daha açmadan solar
Parmaklarım saçımı avuç dolusu yolar
Belalı bir baş vardı öylece baka kaldım

Göz yaşımla sel olup yüreğime akmıştım
Kim bilir bu gönlümü o an nasıl yakmıştım
Aniden kolumdaki saatime bakmıştım
Altıya on beş vardı öylece baka kaldım


Giderken hüzünlüydün gözlerime bakmadın
Nefesin buz gibiydi yanağımı yakmadın
Sarılmadın mahçuptun yakama gül takmadın
Kim bilir ne düş vardı öylece baka kaldım

Kaybetmiştim kendimi serden geçmiş gibiydim
Sende gitmiştin artık ölüm seçmiş gibiydim
Ellerim titriyordu sanki içmiş gibiydim
İçimde ayyaş vardı öylece baka kaldım

21/5/2018. H. Işık