KAL DEDİ BANA!
Gönül bağım tarumar kurumuş bütün güller
Arılarım firarda petek bal dedi bana
Boyun büker çiçekler ötmez oldu bülbüller
Mızrabım ele gelmez sazım çal dedi bana

vuslat olmaz bilirim kara yazılmış yazım
Cümle alem anlar da zalime geçmez sözüm
Gurbet beni çağırır yollara bakar gözüm
Giderim bu diyardan gönül kal dedi bana

Arada engeller var gelse rüyamı açsam
Yıldızları toplasam canın başından saçsam
Yar bir haber yollasa alsam terkime kaçsam
Yollar toz duman olmuş atım nal dedi bana

Dayanılmaz gündeyim hasret karıştı kana
Ayrılık ızdıraptır gittiğinden bu yana
Geceler bitmek bilmez uyku haram bu cana
Dedim niye gelmedin yârim hal dedi bana

Dedim yanağın baldan bir buse alayım mı?
Yüreğin müebbetim gelip te kalayım mı?
Saçların çağlayanım kendimi salayım mı?
Dedim gözlerin umman hadi dal dedi bana

Artık çare kalmadı hasret cana dayandı
Seninle bu kavlimiz tüm cihana ayandı
Bülbül güle konarken al kanlara boyandı
Çık yola bekle dedim durma gel dedi bana


10/5/2018. Hüseyin Işık