Yazdığım bu şiir gönülden geldi
Kendi namelerim kalbimi deldi



Bir devrim harlandı ateşi yandı
Bir uçtan bir uca yanar bu ateş
Aliler Ömerler kalktı uyandı
İbrahimi korda anar bu ateş

Rüya değil gerçek başlıyor düşüm
Dünya seni altı asır örmüşüm
Bu nedir ya hu ben neler görmüşüm
Ölümü ölüme banar bu ateş

Türkü, Kürdü,Lazı yemin edince
Karşısında birden bizi görünce
Evladı Fatih"han burda deyince
Yakınca özünden kanar bu ateş

Dört bir yanı vatan aşkı sarınca
Sırtında su çeken topal karınca
Osmanlı Mekke’ye çıkıp varınca
Yemen Kabil Şam’da söner bu ateş

Altın saçlarını söndürmek için
Yönümü kıbleye döndürmek için
Rengimi hilâle indirmek için
Yavaşça omzuma biner bu ateş


Zaferi göklerden okurmuş kuşlar
Peri bahçesine varıp konmuşlar
Yediler yetmişler hepsi duymuşlar
Ebedi yurdunda donar bu ateş


HARUN YILDIRIM