Yüreğin çağlayan coşkun pınardı
Sağ yanın papatya sol yan çınardı
Dudakların öper elin okşardı
_Gözlerin nemlenmiş puslu gibiydi
_Yüzün gözün solmuş yaslı gibiydi

Gonca güller al al kırda bağlarda
Gece uykularda gündüz dağlarda
Irmaklar çağlarken rüzgar ağlarda
_Bir dereye çarpar kaya başını
_Ana gibi örter toprak taşını

Kor ile közleşen dil bahanede,
Güllermi açacak viran-hanede !
Aşıkların şehri matem-hanede ,
_Yüreği titreyen bal böcekleri,
_ Baharları öper güz çiçekleri

Lale sümbül mordu güller kırmızı
Hayalimi süsler bir peri kızı
Sabahı öperken seher yıldızı
_Geceyi mehtaba hayrandır sandım
_Dağlar taşlar coşmuş bayramdır sandım

Buğulu gecede haşmet ne güzel
Sevip te özlemek hasret ne güzel
Seninle baş başa sohbet ne güzel
_Her şeyden habersiz uyur yeryüzü
_Nidamı aleme duyur yeryüzü

Dönersem sözümden bağrım eriye
Çıktıysam yoluma dönmem geriye
Et gibi yapışmış kemik deriye
_Kuşlar neden sakin çok, durgun, üzgün
_Her gün öten bülbül ötmedi bu gün

Denizde şen şakrak öten martılar
Size de delice vursun dalgalar
O dalgalar gibi çarpan kalbim var
_Aşka kürekleri çek çek kayıkçı
_Denizlere zincir vuran balıkçı

Bir vad’ın özlemi güzel maksude
Ömür hüzünlenmiş yorgun asude
Hayali cihana bedel ey sude
_Şiiri yazdıkça gözüm dolmakta
_Zaman geçivermiş akşam olmakta

Sanki saadetle bakardı bir şey
Bakınca zehriyle yakardı bir şey
O üzgün durdu mu ölürdü her şey
_Gönlümün saçları böyle ağardı
_Gönlüm ağladı mı kârlar yağardı


HARUN YILDIRIM