Aylardan Eylül,
Mevsimlerden Hazan,
Acı bir hasret eşlik ediyor şimdi
Sana yazdığım satır aralarında.

İmlasız tümceler demleniyor,yüreğimin mahzeninde.
Bak işte baş kaldırıyorum,
Baş kaldırıyorum Mehlika!...

İsyan ediyor deli gönlüm amansız yokluğuna.
Susma,
Yaz hüzünü yaz Mehlika

Ah Mehlika Ah...
Bilinmedik bir Hüzün çöktü yine ;
Düş bahçelerim yağmalanıyor,
Kaç yama daha vurayım dilsiz acılarıma,
Sen yanım k’anıyor Mehlika!...
Dikiş tutmuyor’ki yokluğunda yaralar...

Yusuf’ca dipsiz kuyulara düşüyorum,
Züleyhâ’ca hasret kalıyorum sevdana,
İsa gibi çarmıha geriliyor bedenim,
Avuçlarım kanıyor,
Anlıyor musun Mehlika?


Ey benim
Buz kesiği derin yaram,
Adına Sen’sizlik Dediğim
Kor Yangınlar sarıyor bedenimi.
Y-anıyorum.....
Üzerime Yıkılıyor sanki koca bir şehir,
Biliyor musun Mehlika?

Ahh Mehlika Ah
Kim bilir,vuslatı hangi kuyunun dibine attılar,
Gayrı meşru acılar birikiyor yokluğunda.
Sahi Mehlika
Sahi...
Bizi ayıran zaman’mıydı?
Yoksa?..
O’ olmaz olası insancıklar’mıydı hayatta?..

Ahh Mehlika Ah
Kimin ellerinde şimdi umut,
Kim tutuyor mutluluğu kapalı kapılar ardında,
Ahh Mehlika Ah
Şimdi yıkılmış şehirler geçiyor, gözlerimin önünden
Görüyor musun Mehlika?


Susma Mehlika
Konuştur artık,içindeki yediveren gülleri!...
Üşüyor hasret tutuşuyor yalnızlık.
konuş artık susma Mehlika...

Kaybettiğim kimliğini, yazarım gri sayfalarda
Bir hasret saplanırken sol y-anıma,
Tutuluverir nutkum.
Beyhude acılar dillenir yüreğimin kuytusunda
İntihar ederken imgeler satır sonlarında.
Susma..
Konuş artık
konuş Mehlika!!!

Bahattin Delice