Saatlerce susmak
ve dinlemek kalbinin sesini
Nefes alışlarının kalabalığında yolculuk etmek istiyorum
Yanlızlık duraklarından bir bir geçip yürek evine varabilmek
ne tuaf değil mi?
Yollar ne kötü
Kin bariyer kurmuş,
Kibirin yol kontrol memuru oluvermiş hayatına..
ve sen ulaşılmaz dağların ardında dizmişsin hasret prangalarını.
Ne çok çukur kazımışsın duygu dünyama
Prangalar takıyorsun emekçi ellerime
Zincirler vuruyorsun yoksul ayaklarıma
ama asiyim ne yapayım.
Bak yine kırmışım zincirleri ve yoksul ayaklarım yine günün güneşe yolculuk ediyor..
Hadi yalanlarını diz yollarıma
Hadi riyakar davranışlarını cellat eyle ömrüme.
Al beni ala yargıla insani değil hayvani yanınla hüküm ver sol yanıma
Ama bilmelisin ben gül renginde kanasam da toprağın tenine yine gül olu veririm cennet gözlerine
şiir Kamil Üci