senin yokluğunda uzar geceler
sabah olmaz bir türlü
yorganımda ten kokun
yastığım sırlsıklam
yatağıma hasret çöker
duvarlar üstüme üstüme gelir
hayalinde olsa karşımda
bakmaya bile kıyamam sana
sensizlik kadehimdeki zehir gibi
yavaş yavaş öldürür
bu ayrılık son olsun

hasretine alışrım sanma
gün geçtikçe daha çok bağlanıyorum sana
her rüzgar estiğinde
uzaklardan saçlarının kokusu gelir
vazgeçme mi bekleme benden
baktıkça resmine gözlerim doluyor
aşkı tadıyorum dudaklarından yudum yudum

geceye hüzün çöküyor.
sen gelince düşlerime
yavaş yavaş kapanıyor gözlerim
biliyorum
düşlerime geleceksin tam vaktinde yine
nefesinde aşkı sesinde huzuru tadacak yüreğim
aşkın en masum halini
yaşayacaksın yüreğime girdiğinde

seni kimsenin sevmediği kadar çok seviyorum
paketimdeki son sigaramı da yaktım
dumanında ne hayaller kurdum
kapattım gözlerimi
sen diye zehiri içime çektim
o kısa zaman dilimi büyüdü gözlerimde
gözlerimi açtığımda karşımda seni gördüm
yanımdaydın gülüyordu yüzün
kendimi ilk defa bu kadar mutlu hissettim
seni ne kadar çok sevdiğimin
hala farkında değil misin

yer gök yarılsa da ikiye
kırık bir kalp kalmasın bizden geriye
sen benim kopan kıyametimsin ...




Refik
31. 08. 2018
İstanbul