12
Yorum
28
Beğeni
5,0
Puan
2428
Okunma
Doğrulup yerinden ayağa kalktın
Ne olur sevdiğim kal diyemedim
Peşinden ağlayan bir kalp bıraktın
Söküp de yerinden al diyemedim
Buyumuş dediğim kader üzüldü
Gözümden gönlüme yaşlar süzüldü
Şu soyha gururum sanki ezildi
Acı sözün bile bal diyemedim
Sarılıp boynuna koklarcasına
Kader defterini yoklarcasına
Derdini derdime eklercesine
Kahrın bu sineme gül diyemedim
Hoşçakal diyorken yalandan güldüm
Bir canı ikiye nasıl da böldün
Yaşıyorum sanma işte ben öldüm
Sensiz yatak döşek sal diyemedim
Kul Garib’im çilem bilmem ki niye
Bu aşk bu sineme kutsal hediye
Ansızın geriye dönersin diye
Kimseye böyledir hal diyemedim
Emine Çerçi
5.0
100% (18)