21
Yorum
57
Beğeni
0,0
Puan
1441
Okunma

ey sen dediğim sen var mısın ki yanımda
ekmeği banar gibi yemeğin suyuna
sana banıyorum sevgimi
sevgim kaç kez ters yüz edilmiş gömlek
yakası eski düğmesi kayıp
giyilecek yanı kalmamış
soruyorum kendime
ey kalp, ey gönül
nedir bu yıkılmaktaki ısrar
bu yanış yakılış
oysa bu şiire girmeyecektin
masmavi bir denizdi hayal ettiğim
eylül yeşili bakışlarda ısınmaktı dileğim
onun havasında dolaşmak bir kenti
yağmurunda ıslanmak sevdasının
sevgi sarayları yapmaktı masal ülkelerine
gözleri ağıt bilmeyen çocuklara
bir de dur demekti yanlış gidimlerine sultanların
süpüremiyor etekleri hırslarının çöpünü
çöpçüler de yok hani
önlerini arkalarını toplayacak
yine de bilirim
bu kıyamete dek sürmeyecek
birileri görecek
sarayların dumanı halktan değil
herkes nasıl açar kapısını, girer evine
nasıl bakar penceresinden
her yönden tırtıklanmış güneşe
gün nasıl dik tutar başını
gelen fırtınalara karşı
umurumda değilsin
28. 08. 2018 / Nazik Gülünay