HAYATA DOĞUŞ

Harflerin firarını izliyorum
Yüreğimden taşarak
Kalemin ucundan
Teker teker dökülüyorlar
Satırlarda el ele
Hasret kokan aşk sözlerine dönüyorlar

Gözlerimin şahitliğinde
Kalbimin atışlarına düştü
Karanlığın soğuk ve sessiz ihaneti
Hüzünlü yanımı teselliye yetmiyor
Yüreğimden süzülüp gelen
Duygularımı ifade eden sözler
Ne ölmeyi tam becerebiliyorum
Ne de tüm anlamlarını idrak edip sevmeyi
Heves bu gidip geliyor
Kılavuzu malum nefsin emrinde

Dünyada mutluluğu yaşayamadık
Cennetin yolunu arıyoruz nefsimizin cehaletiyle
Karanlık sokaklarda el yordamıyla
Hep ıslak kaldı gözlerimiz
Amaçsız geçici heveslerin peşinde
Kırdılar kalbimizi
Yıkıldı hayallerimiz kumdan kaleler gibi
Metruk ve virane gönüllerde
Hazinelerin saklandığını akıl edemedik
Uzaklarda ve dışımızda aradık beyhude
İçimize bakmayı unutarak yorulduk
Hayat doğarken nefsimizin gözlerinden
Her sabah
Hayata doğuyormuş meğer gözlerimiz
Güneşin renklerinden
Her gece tekrar ölene kadar…

23-04-2012
Şair, Burhan AKSU