11
Yorum
22
Beğeni
4,9
Puan
1293
Okunma
Essem de incitmez yaprağı yelim
Bir yelden bir yele sürgünü yerim
Her dost bildiğime uzatsam elim
Bir elden bir ele sürgünü yerim
Özümü bilenler derler ki; ‘’deli’’
Taşı attığımda bulur menzili
Yarası olanın susmaz hiç dili
Bir dilden bir dile, sürgünü yerim
Ummana açılsam, tek yürek bir sal
Dalgalar sorgular; ‘’nedir sende hal’’
Vurgunu yemeden bulursam bir dal
Bir daldan bir dala sürgünü yerim
İçten içe yansam savrulsa külüm
Nerde güzel görse öter bülbülüm
Istırap çekmeye değmez be gülüm
Bir gülden bir güle sürgünü yerim
Kafkasi; buz tutmuş hayatın gölü
Duygularım sağlam kim demiş ölü
Mecnunca aşk için bulursam çölü
Bir çölden bir çöle sürgünü yerim
Osman Onuktav
Kafkasi
,
5.0
95% (18)
4.0
5% (1)
Cevap Yaz