ey sevgililer sevgilisi nazım!
sanadır benim ancak nazım
tellenir durur da gönül sazım
süzülür billurlaşır yürek sızım

hikmetli deyişlere sultandır şiarı
söz sanatlarının budur mihrimahı
öyledir ki gönül duyurur âhı
bir vakitte duyulur ah-ü vâhı

tik gelir politik figürlerden bazı
toplaşır da akrebi, çiyanı, engereği
üşüşür dağ bayır sırtlanı, çakalı

bir göktaşı misali kozmos’dan kopan
yurt duygularından uzak, kozmopolit
bir serseri mayın bu dünyamıza çarpan

bir yanda Âkif beride Nâzım
vatansız olmaz bu neme lazım
komprador burjuvazi neye lazım?
mide genişliği ister ancak hazım

para neyler insanı kalp yoksa eğer
bir kalpte vardır düzmedir meğer
eyledi bir dem hadi, sırta vurur eyer
duyumsadın da güzeli, güzelliği
o vakit dersin ki, yaşamak bir değer

gül şimdi ey abus çehre!
acı gelse ne sözcükler kimi
acı diyorum da mirim bak şimdi
nasıl olsun bu fasıl dikensiz gül?
solmayacağına mı delalet eder?
acep gülün ki diken?

L.T.