Meftundur, müpteladır, hayrandır gül yüzüne,
Ne olur şu mecnunun, birazcık gül yüzüne.

Yaşıyor gece gündüz, hayalinle, düşünle,
Sevindir bir kerecik, mest eden gülüşünle.

Esirgeme ilgini, görmez misin muhtaçtır,
Senin tek bir selamın, onun için ilaçtır.

Aldırmazlık edip de, bigâne kalma öyle,
Gözlerine bakarak güzel bir şeyler söyle.

Hal-hatır soruver de, bari gönlü hoş olsun,
Geçiversin kendinden, bırak da sarhoş olsun.

Hülyalı bakışına, lütfet, muhatap olsun,
Karanlık gecesinde ışıyan mehtap olsun.

Tutuver ellerinden, yorgun, argın, bitaptır.
Takatini tüketen, sevda denen girdaptır,

Çırpınıp dursun deme, deme ki ona haktır,
Malihulya ehline böylesi müstahaktır!

Aşkın yeri gönüldür, hesap kitap ne bilir,
Cemre gibi düşer de, başa gelen çekilir.

Yanar durur sürekli, harlanır her nefeste,
Naçar kılar yüreği, göğüs denen kafeste.

Pervaneler koşar ya, yansa bile ışığa,
Onda ne buldun diye, sorulur mu aşığa?

Hele bir kez görmüşse, kumral sarı telleri,
Nasıl esmez bağrında, sevdalığın yelleri?