10
Yorum
47
Beğeni
5,0
Puan
2254
Okunma

tutaste (lazca) : ayışığı
bak şiirden göz yaşı akar
şiirden kıyamet kopar
şiirden tanrıya tapar
şiirden çiçek yapar
kelebek yüreğimiz
tedirgindi bu yorum
mavi dumanlı dağ gibi korkum
toprakta tohum suya çöken kum
ve bebeklerin
uykusu gibi gülüm
ansızın irkilirken yüreğimiz..
düştük güpegündüz acının kollarına
düştük dönüşü olmayan yollarına
düştük çıkmaz sokaklarına
düştük kaldırımlarına
adımlarına
kana kana kanatlarına
yandık ateş böceği uykularına
bizdik oysa
ay doğmadan gecenin kuytusuna
bizdik o
yıldız uçuran sabahın karaca korkusuna
sanki sevişmemiştik
sanki savaşmamıştık
sanki hiç yaşamamıştık
acısı
düşlerimiz
tortusu ağıtların
tortusu ayrılıkların
tortusu öfkenin ve umutların
ve çırılçıplak vurulur gülüşlerimiz
durduk
kendi parıltımız da
duyduk ve dinledik ki
______ sırtımız da kendi ölülerimiz
yandık aşkın narına
dönmez artık yarına
__________ bir aşk sebepsiz ölmez...
ve çaresiz biliriz
aşk şiir’e vuran iz
yakamozlu bir deniz
bir tutaste
belki çoban yıldızı
"bir kibrit çöpüne varana"
____ düşmeye görsün dalgaya
bu sıcaklar elbet söner
yıldızlar yağmura döner
andıkça karmaşık
yazdıkça sarmaşık
bir hikayesi vardı şiirin
bir hikayesi vardı aşkın şairin
bir kıvılcım ki orman yangını derin
kurşun dan ağır gelirdi acı sözlerin...
5.0
100% (33)