Bak göçmen kızı uzaklara gitmen
Gözden ırak olman bile
Gönüldeki yokluğunu yok edemedi biliyor musun

Şairin dediği gibi;
" hasret cayır cayır yüreğimi yakarken,
Bedenimde buzdan bir el yürüyor.".

Ve biliyor musun ki bugünün dünden
Yarınların bugünden hiç mi hiç farkı olmuyor

Ve üstelik herkeste bir parça da olsa sen varken

Yani değişen gidişindeki yokluğun
Ve özlemlerin koyulaşması oldu sadece ...

Birde benim varlığıyla mutlu olduğum
Kurtulmak istemediğim sana ait alışkanlıklarım

Yani anlayacağın ne yalnızlığıma çare
Ne de seni unutmama bahane olmadı
Şu yorgun ve yaşlı belleğim bile

Demem o ki yani
Unutmak ne mümkün seni
Çünkü sen hala yitik yaşanmışlığımın kutup yıldızı
Yarına beslenen umut gibisin

Çünkü her yerde ve her şeyde sen varsın
Ve herkes sana benziyor

Tadı damağımda ki bir düşten uyansam da bazen
Sensizlik yokluğunda üşüyor
Ve bunca zamandan sonra
Hatıraların bile artık içimi ısıtmıyor

Zira ne elimi muhabbetle sıkan bir el
Ne hayatıma çeşni olan bir yar
Ne de artık yarına yaşama sevinci veren biri var
KAŞİF KANİ ERTÜRK Eğitimci şair-yazar Sarıkaya/ YOZGAT