Sensizliğin ölüm uykusundayken gece
Akşamdan kalma sarhoştu yine yıldızlar Kemer de

Bir çocuk misali büyütmeye çalışırken hayalimde
Nöbet tutuyordu maziden kalma bir hatıra içimde

Cam göbeği bir bahar sabahına uyanırken uykudan
Ruhuma yine hasret yazıyordu unutulmayan sevdan

Yüzümde unutulmuş eski günlerden kalma bir mutluluk
Anıları kızgın demirlerle dağlıyordu sanki yalnızlık.

Alın yazım kaderimle yaparken pazarlık
Hala anlamış değilim sebebi neydi ve biz niye ayrıldık

Yurtsuz yuvasız bir kuş olurken zavallı sevdam
Hangi düşte uyanacağına karar kılamaz bi çare rüyam

Aklım sıla hasreti gibi yıkık ülkeler diyarında kalır
Yorgun gönlümü buz keser de temmuz sıcağında bir titreme alır

Aslında bunların bir yudum mutluluk adına olduğunu kim bilir
Umarım şiir dediğimiz bu yaşanmışlık sevgiliye ilan olur

KAŞİF KANİ ERTÜRK Eğitimci şair-yazar