dürbünle görülecek kadar uzaktı
mikroskopla baktığım


paslı aynalar
kirli bilgiler sunuyordu aksinde


inancımız mezhebe
mezhep,
tarikate
tarikat, hurafeye bölünüyordu giderek


dağıldık sonra
aynı tanrıya inanmaktan başka ortak paydası olmayan
ve tanrının "ne haliniz varsa görebilirsiniz
kutsadığım iradenizle" diyerek salı’ verdiği
çarşambanın perşembeye dolanıp
cumanın, ertesinden
pazarın çanlarına değin her ne varsa inancta
batıl ve batın’ın bir olup
ateş suratlı şeytana teslim ettiği kurbanıydık güya


tanırsın beni
şeytanın işine saygı duyan biriydim
ve bacağını kırmanın işe yaramayacağını
aksine daha çok öfkelendireceğini söyleyen de bendim-hatırla-


af dilemen erdemli olmana yetmezdi
affetmiş olmam da yüceltmeyecekti beni


yani senin tanıdığın ben ile
kendimi bildiğim ben arasındaki uçurum arasında
pamuktan ellerinle ip örüp
altımız cehennem
üstümüz zemheriyken sefaletten
tuttuğumuz suskunluğu oruç bilip
bozuyorduk sehven


günahın boynuna
vebalin bana
-kalırsa
ki malum
cefası hakkıdır hep erkeğin-gerçi pek bi taşınamazdı üstüme giydirdiğin-


hatırlasana,
sevgisi sitemden doğan şarkıların
kafiyesine kapılıp böyle soluk soluğa,,sitemin ötesine geçip-çok sevdiğimizden-
millet iğneyle acıtırken sevgisinden
biz,
süngüyle savaşıp
gırtlaktan gelen kısık bir oh ile
nokta nokta :)

neyse uzatmayalım,

sen hayatımda yaptığım en cici hataydın

hatamdan dolayı cici şeyler bıraktığın..