Asi yüreklim
benim yüreğim
senin acınla savaşıyor
yüreğim senin yokluğunla
herdem savaş veriyor.
bu seninle yaşadığımız
son sevda mevsimiydi.
senile yaşadığımız sonbahardı


yüreğim sensiz alev alev yanıyor
bu yürek bu aşk’la
bi-çare yürek yandı yaralandı.
bu Aşkta yaralarım kanadı
sen beni
bırakıpta gittiğin günden beri
ben umutsuzluklarımla
dolaşıyorum araftayım çaresiz
bu yaşadığımız
son mevsimdi seninle


Asim..
biz seninle
Bahara veda ettiğimiz gibi
sen sevdamıza da veda
edip gittin ya
işte ben o zaman öldüm
sanma ben yaşıyorum.


sen Asi yüreklim sen
seninyokluğunla
benim burda nefesim kesildi,
ayaklarımın bağı çözüldü
doğrulupta yerimden kalkmadım
kaldım dizlerimin üzerinde
senin ardından
biz seninle böyle mi sevdik,
böyle mi başladık bu sevdaya ?
neden son mevsimi yaşadık ?


oysa ben seni öyle çok,
öyle çok seviyorum
demiştim sana.
sen bana gülümsemiştin
oysa sen benim aşkıma
inanmadın bile.
ben sana dedim
eğer sen benden gidersen
bu nefes durur demiştim.
yinede bana inanmadın
ve ansızın elveda deyip gittin
Asi yüreklim..


m.yavuz