9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2144
Okunma

bir elimde bülbül
bir elimde kafesi
sen ver kararını dedim.
bir bana baktı, bir kafesine.
bende ömrünce sevilmeyi gördü
karşılığında ömrünce esareti.
hiç düşündü mü bilmem
uçtu gitti ellerimden.
ben insan olarak dayanamazken bazen bu hayata
o nasıl katlanacaktı küçücük kanatlarıyla!
belki bir gün sürecekti; özgürlüğün tadını.
son bulacaktı hürriyeti; bir kedinin dişleri arasında.
yine de seçimini yaptığı
hafife alınacak bir sebep değildi.
özgürce, bir defalık da olsa
uçmayı seçti...