inanırdım tüm romanların yaşanmış olabileceğine
dalar giderdim
ve durgun akardı don
bir damla suya muhtaç steplerimde
roman bu;
bir sonbahar kuşunun çırpımına değişen konusuyla
yarım bırakırdım bazen
yaşanmışlıklarıma yaklaşan korkusuyla




zeyfizülyezen’ler kiralardım yaprak yaprak,satır satır
allar basardı düşlerimi kem karanlıklarda
donardım
dost olurdum hammer’le
gelmesin derdim şimdi,o güzel kokulu kadın
gelse de
gideceğini anlardım




bilirdim;
deli yıllarda bir gıdım sevginin harmanlanacağını
yarıdan sonra gelsin
yarım gününün bile
kalanıma sığmayacağını




avuç içlerinde kaderimi öptüğüm kız
gelişin neden başlıksız kitaplardan oldu
hem de;
önsözsüz
sanma ki yırtılmış noksan sayfalardasın
anafikrin;
tüm dizelerimde gizli
satır aralarındasın




bilirsin;
dağınığım yalnızım tekim
her gelen bir kanat aldı,yaktılar romanlarımı
nolursun
koparma son kalanlarımı




















kasım