Daha düne kadar yüzümüz güler, gözlerimiz bayram ederdi,
Sevincin adıydın sen, yaşamın, huzurun kaynağı,
Dünyanın en güzel kumsalı, leziz suları,
Toprağından kumdan kaleler yaparlardı çocuklar,
Sevinçlerine diyecek olmazdı, her yer ışıl ışıl olurdu,
Bayramlık giysilerini giyerlerdi seni görenler,
O gülen gözlerde ne düğünler olurdu...

Sana her baktığımda çocukça bir sevinç kaplardı içimi,
Kanardım gözlerine, akardı içime ılık ılık bir şeyler,
Alıştırayım kendimi bu tatlı zemzem suyuna,
Bir güzel afiyetle içeyim, bakayım keyfime derdim,
Senden önce kendimi düşünürdüm,
Bencildim belki, senden başkasına bakmazdım,
Severdim sen varken tüm dertleri, kederleri,
Sevmez oldum yokluğunda evreni, ayı, güneşi, insanları...

Bazen volkan olurdu gözlerin, tüm devrelerim yanardı,
Bazen sel olur, önüne ne var ne yoksa katardı,
Eriyen yüce dağlardaki karlar gibiyim derdim,
Seline, kumuna karışırdım, ateşinde kavrulurdum,
Yana yana dönerdim, dönme dolap olurdum etrafında,
Sendim, seninleydim, nefesimdin, ellerimdin, her şeyimdin...
Hiç bir şey de yıkamazdı seni, tebessümlerin harcıydın,
Güçlüydün, onurluydun, gururluydun,
Gönlümün kilit taşıydın, aşıydın, suyuydun, her şeyiydin...

Yalvaran gözlerle sana gelmek isterdim, bir tek sana,
Sevgi dilenmek isterdim, gör beni, duy beni, sev beni,
Hem de öyle böyle değil, çok sev derdim,
Güneş yağmurlarını toprağıma düşür, özgürleştir beni derdim,
Yanağında bir bendim, gamzelerinde tutuklu kalırdım,
Bereketinle gel, yağ gönlüme, kesilmesin suyun,
Beni hep güldür derdim, tek neşem sendin, söyleyemedim...

Sana yakışan bir tek bendim alemde, başkası yalan derdim,
Yeniden gelsem dünyaya, yine sevdiğim sensin derdim,
Dualar ederdim, ağlamalarım sevinçten olsun derdim,
Sonrası afet, boran, kış oldu, yapraklarımıza ayaz vurdu,
Kurudu köklerimiz, o gülen gözlerimiz mazi oldu,
Şimdi bir adımız kaldı geride, bir de yaşlı gözlerimiz...

Vecdi Murat Soydan
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
03 Ağustos 2018, Isparta, 16:39