kapılar açılır
görülür odalar


önce mutfaktan gelir
el emeği
sonra göz,
nur olur sunumda


salon
bekleme rolünden
ağır ağır
ağırlanmaya bürünür


her şey simetrik bir düzen içinden
samimiyete eğilir
sohbetin koyu
muhabbet,demidir


etek
dizleri kavrarken-boşluk bırakmadan-
kaval kemiğinden beste yapar bakışlar
bileklere dek


dirsekler
dik açıyla yükselir omuzlara
parmaklar piyano
fincan,
pay alırken dudaktan


kahve biter
ayaklanır manzara
üstüne üstüne eğilir
kımıldama


bir fin’
can
hamam
çok sıcak
kapılar diyorum
az daha aralasan

,,

oda oda içinde
o da odanın içindeyken
asileşiyor simetrik düzen
kapılar
kilitler
köşesine sinen duvarlar
ve bileklerinle dizlerini saran düşsel ufkun çizgisi
iki boyuta sığmakta direnen yatay arzuya kuş bakışı ekleyip
kanatlanmak gibi kara/kızıl suyunda


kapılar
bir şehrin anahtarıdır artık
kırmızı kurdelası üstünde

törenini bekleyen..