Hasretle yanan yüreği nasıl teselli ederim,
Oysa yalnızlığa tutsak, tüm duygularım.
Hep yarım kaldı umutla beklediğim şarkılar...
Sen yoksun neye yarar ,tüm renklerim Sonbahar.

Masmavi renklerdi ,seninle seçtiklerimiz,
Gözlerinden gönlüme düşen o akşam vakti...
Dünyam gülmüştü , ben mutluydum
Seninle doğan güneş , aydınlatmıştı karanlıkları.

Hayal dünyama , gök kuşağı doğmuştu,
Olmasaydı dünyamızda bu kahrolası ayrılık.
Yedi iklim benimle , hep gülleri açtırırdı
Oysa karlar yağdı dünyama...buzdan bir yürek.

Boş yere artık umutla baharı beklemek;
Güz şarkılarını söylüyor Sonbahar,
Ellerimizde ayrılığın dikenleri
Ateşler sardı, ikimizinde umut kapılarını.

Oysa umutla uyandığım sabahları,
Bana geri getirmez zaman...
Belki ,bir mucize desem ki,
Ancak Allah verir, bilinmez ki.

G.K.