1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
822
Okunma
Kendimden kaçarken kendime tutuluyorum
Sabah çökünce evden çıkıp metrobüse biniyorum
Kapkaranlık yüzler, sinameki adamlar
Sanki sağımda solumda yüzlerce ayna var
Nefretim kendime, çaresizliğime kızıyorum
Hayatın tokadını yiyorum her gün, her saat
Bazı acılar sebepsiz, bilinmezlere gidiyorum
Yeterince vurdun hayat, öleyim artık rahat rahat
Yüzümde kaç çizgi var, say, ben sayamıyorum
Hayata küfretmekten düzen kuramıyorum
Sokaklarda çalgıcıların sesi yankılanıyor
Geçmişimde geçmişimi çalanların nefesi
Demeyin sakın bu kimin sesidir diye
İsyan etmeden günüm geçmiyor, döndüm deliye
Kalmıyor aklımda hiçbir güzel söz
Zaman makinesi icat olsa, dönebilsem geriye
5.0
100% (6)
Cevap Yaz