farzet ki,
çiy konsa gamzesine rüzgarın
rengarenk bulutlar ekse nadasına gök
aşka gelse ıslağında yağmur
demlenircesine sevişse su ile toprak
kuşağına sarılır mı gök renklerin vurgunluğunda
goncadan güle döner mi keremin göğünde aslı



yaşam kadar çizgisiz
ölüm kadar tarifsizken içimdeki gün batımları
doğar mı gün ben ölmeden sabaha



elbet ,
yaşadım bende ölmeden önce
deliye çıktıysa adım normal sevmeyi beceremediğimdendir
inanmadığım her şeye acı çekmeden yenildim
değmediğinden olsa gerekti vazgeçtiklerim
elbet mutlu da oldum hak ettiğim kadar
hak etmediğim kadar mutsuz da



adına
düzen dedikleri düzensizliklere kıvamında küfürdüm
aşklarımda sevişmelerim kadar kıyamında kuralsızdı



oysa,
aynı gökyüzüne sevdalı kuşlar değil miydik
kanatlarımızda taşıdığımız umut aynı göğün rengi değil miydi
en çok gece yakışsa da hüzünlerimize
kalbi delik kalemdir, şiirdir dili sessizliğimizin
bölüştükçe, çoğalır
çoğaldıkça ses olur paylaşırız deniz yüreklerimizi...


yaz kızım
gereği düşünülmedi...








ilhanaşıcıtemmuzikibinonsekiz