YÜRÜ KALBİM
Yusuf Yılmaz
Hadi yürü kalbim,
Çünkü çok süründün,
İçin hicranla doluydu,
O kadar doluydu ki
Deniz dalgaları gibi vuruyordu sana felek,
Sen hiç aldırmıyordun,
Ta ki mavi bir kelebeğin,
Gözlerindeki ışığın, milyon kekre milyon küçültülmüş
Bir atom parçasının,
Yüreğindeki görünmez tellerine vurduğunu hisset.
Hadi şimdi yürüme bakalım…

Bu güzel dumanlı dağlar
Yeşil ormanlar
Şu yılan gibi kıvrılan ırmaklar
Hep seni bekliyor.
Yürü kalbim

Koyuna sokulmak isteyen kediciği,
Nazlanarak havlayan köpekleri,
Sabah uykusundan seni uyandıran kuşları,
Ayaklarını gıdıklayan şu yaramaz böcek kadar da mı yoksun?
Yürü kalbim.


Bırak artık sürünmeyi.
Sana kartallar gibi yücelerde uçmak yakışır.
Sen hürriyet nedir bilir misin?
Şu dünyanın en yüksek en yüce bayrağına bir bak ve anla...
Ayağa kalk.
Yürü kalbim.