6
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
935
Okunma
bendeki sen’i
kendinden kıskandığın an başlamıştık
birbirimizi yemeye
sen çiğ severdin
ben pişmiş
ılımlı değildik
ılık olan şeyler öğğ dü bizim için
ya ateş olacaktı
ya da buz
ortada kalan
cıss
canı çıkacısa can sıkıntısı yüzünden
öcüler yiyecise korkular örüyorduk
düş bahçemizde
sen bülbüle nazire bir kuştun
kafesini açtığım
ama uçmadığında anladığım
aşkın göbek adıydın
bendeki sen’i
sendeki ben’den kıskanınca koptu kıyamet
kanat açıklığın uçmak için kafi değildi
rüzgar desen
iltifata tabi
saçlarında tutunamayan yıldızlar
dağılmaya başladığında
ve yarattığını sandığın küçük dağlar
yerle yeksan olduğunda
doymuştuk yaşa maya
bilirsin,
yeniden doğmak için illa ölmek gerekmiyor
uykuya aldığımız rüyalara sor
ama önce u’yanmalısın
soluğumda..