3
Yorum
32
Beğeni
5,0
Puan
1452
Okunma

Uzun uzadıya giden ince kıvrım yollarda
Yok olur hayallerim peşi sıra yıkılarak
İçimde her daim bağırır yine sesler
Bırakma beni, bırakma dur diye diye…
Ruhumun karanlığında erir görüntülerin
Hüznün kara bahtı şekillenir kalplerde
Ölümün koynunda sere serpe uzanır
Hoyratça yaşananlar günü gelince işte…
Sen bir soluk verirsin önce derinden
Sesin kesilir sonra rengin soluklaşır artık
Derin bir hayatın kurumuş gözyaşları
Dökülür seninle her daim yapayalnız yine de….
İbrahim Soyalar