3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1135
Okunma
Babalar ölünce büyürmüşya insan
Külliyen yalan
Ben orada kaldım o son bakışta
Mezara gömünce dönerya insan
Arkasını dönüp yurürya, işte o an
Ben dönemedim utandım babam
Yaşamak zorundasınya
Aciya, çileye, hayatın zulmüne rağmen
Öğrettiğin gibi dimdik, oflamadan, sızlanmadan
Çabaladimya, oldu mu bilemem babam
Babalar ölünce yıkılırya çınarın
Küçük dallara tutunur gúçsüz kolların
Tutunduğun dallarda girer bağrına
Hiç belli etmedim İnanki babam
Gõzyaşim kan oldu aktı bağrıma
Ben anne oldum, sen yoktun babam
Senin gibi olmak ne zormuş ama
Benden çınar olmaz ne olur bilmem
Yıkılmam sakın korkma, üzülme babam
Yorulmaz olur muyum, nefesim daralmakta
Şikayet sanmada cok õzledim baba
Yaslanıp uyumayı huzurla yanıbaşında
Ben orada kaldım o son bakışta
Ben dönemedim utandım baba.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz