zaman söküğünü dikiyor tenimde
acılarımı dillendiriyor ahraz bir şiir
vurgun bir akşamın solgun benzinde
kalanlardan müsterih
gidenlerin atlarının nal sesleri

gülmek eylemi
çayın buğusuna karışınca tatlanıyor
aşka yazılmış her şehir
yollar yorgunluğun uzun boylu sevgilisi
aklımla yarın arasında gelip gidiyor

nazarı sürgün bir akşamın eteğini tutuyor kuşlar
aynalarda parçalanıyor
odalara doluşan günün son ışıkları
sese ağıt bendeki suskunluk
şiire nadas kelimelerimin öksüzlüğü
ırgat burcunda bir korku
titrek adımlardan ürken bir yokluk
rengini kaybetmiş güz yaprağı

taştan taşa sekiyor medeniyet
makine yortusunda mekanik tutku
ellerimden süzülen dokunma hissi
bir kabukla çatışıyor
kış görmeden ölüp diriliyor ağaçlar
bilemiyorum artık
hangi mevsimde dikilecek
aşkın karşısına
aklımı kemiren
umutlu şiirler

23/07/2018
03:07
ali rıfat arku
istanbul