Kurak çöller gibiyim suya hasret yanarım
Gelmedi baharlarım güllerin günahı ne
Yalancı güneşime bakınca aldanırım
Kanmıyor siyahlarım alların günahı ne

Ateşlere düşmüşüm yanarım kavrularak
Vurgunlar da yüreğim yıkıldım devrilerek
Rüzgarların peşinde estikçe savrularak
Kırılıyor dallarım ellerin günahı ne

Gözlerim unuttuysa yıllar önce gülmeyi
Açmayan çiçeklerim tomurcukken solmayı
Ben hiç istermiydim ki saçım başım yolmayı
Kaderdendir hallerim kulların günahı ne

Mutluluğa bilemem ne çok uzaklardayım
Sırrına eremedim saklı tuzaklardayım
Hangi yöne dönsem de çıkmaz sokaklardayım
Yıkılmış köprülerim yolların günahı ne

Artık yaşlandı kalbim gözümde ki yaş ile
Tuz basarım yarama bağrımda ki taş ile
Oyaladım kalbimi kandırdığım düş ile
Yoruldu hayallerim yılların günahı ne

Nerde benim gençliğim hayallerim nerede
Umut ve hüsran ile kaldım iki arada
Heba olan ömrümden ne kaldı ki darada
Yandı gitti yıllarım küllerin günahı ne...

Gülseren MORKAN

Değerli dost kalem Aşık Lüzumsuz Üstadıma çok teşekkür ederim....

Şeyda eyledi bu aşk, sevenlerin kaçını
Tutup koklamamışsa, dalgalanan saçını
O en güzel duygular, kaplıyorken içini
Asuman da salınan, mihr ne, mah’ı ne
Sevdiğin söylemeyen, dillerin günahı ne........Aşık Lüzumsuz