Gelmiş iken tam altmış beş yaşına
Şiir yazam dedim mezar taşına
Eh haliyle bilgisayar başına
Çöktüm öyle yazdım ben bu şiiri.

Doğum öncesinde idim haşarı
Ana karnında başladı başarı
Ne zaman ki sezeryanla dışarı
Çıktım öyle yazdım ben bu şiiri

Konu komşu dedi ’’Bu nasıl gede?’’
Baba şaştı, hayretten dondu dede
Yirmi dokuz harfi bir tek gecede
Söktüm öyle yazdım ben bu şiiri

Göllerin coşkuyla aktığı gibi(!)
Leyla’nın Kerem’i yaktığı gibi(!)
Öküzün trene baktığı gibi
Baktım öyle yazdım ben bu şiiri

Mantının üstüne döktüm sumağı
Benim şiirlerim hazzın yumağı
Şiir diye tekerleğe çomağı
Soktum öyle yazdım ben bu şiiri

Yüz şiirle çıkardım hep haftayı
Yüz kadar da yapar idim güfteyi
Velhasılı dostlarım, bu köfteyi
Çaktım öyle yazdım ben bu şiiri

Kıskananlar hep kazdılar kuyumu
Lakin hiç bilmezler benim huyumu
İğfal ettim mana, ölçü, uyumu
Yıktım öyle yazdım ben bu şiiri

Gitmeyeyim dedim memleket Kars’a
Aha tarla, aha bomboş bir arsa
Bağırsakta, işkembede ne varsa
Döktüm öyle yazdım ben bu şiiri

Sallamadım armoniyi, müziği
Şiir lan bu, olur muymuş tüzüğü
Beyin olmayınca elbet büzüğü
Sıktım öyle yazdım ben bu şiiri

Sami der ki pusatımı kuşandım
Beş dakkada on beş şiir döşendim
Daha yazacaktım lakin üşendim
Bıktım öyle yazdım ben bu şiiri.