kişi başına düşen mutluluk sayısı giderek azalırken hayatta
yüzünde açan gülüşün yüz ölçümünü alıyorum
gözlerinde yansıyan aynamda


yalnızlıktan korkup muhtaç olasın diye varlığıma
bensizliğe kıyamet giydirip
felaket tellallığı yapıyorum
çaktırma


farkındaysan zor işlerle meşgulüm
yaz sıcağında ter tutan kelimeler bir yandan
mevsime has
bize nazır manzaralar bulayım diye ufkunda
bir tutam mavi
üç ölçek sessizlik
ve bir dalın yardım ve yataklığında işbirlikçi kuş sesi olsun diye fonda
ne rüşvetler verdim bilemezsin
cinlik geçen aklıma


şimdilik mevsimlik işçinim kalbinde
teninde tuz
dilinde zikre sebep olmak adına çalışıp
çapalarken harfleri
ömrünün hatrı sayılır kitabında yerim olsun diye biraz da
yani kadroya alsın diye aşk
ki meşkin yalın hali saman gibidir bilirsin


avuçlarında mum
tüylerin ürkek

tutuşmak için söyle

başka ne gerek..

gece başına’ düşen yıldızlardan dilek topluyorum karanlıkta
sıra sende
ay olup samanlıkta

seyran ol gözlerime..