Ey can üzülme
hayatın akışını değiştiremezsin
istediğin kadar iz sür
kelebeğin ömrü bir gün
karıncanın ömrü bir yıl
batmak üzereyken akşam güneşi
bu gün son günüm olabilir diyorum
hayıflanıyorum ölüm gerçeğinden.

Ey can üzülme
dosta doğru yolculuğa çıktığımın farkına varsam
ölüm o kadar kötü bir gidiş değil
belki kurtuluştur
zalimlerin zülmünden
riyakar aşıklardan
sahtekar dostlardan
ve seni dahi doğru tanıyamayan
hısım ve akrabadan.

Ey can üzülme!
bu gidiş ebedi gidiştir
dönüşü olmayan
arkandan pişmanlık göz yaşları dökmeleri beyhude
bir gün buluşacağız
mahşer yerinde
o gün gerçeğin kendisi
yalan dolan riya
hepsi boş.

Ey can üzülme
kelebeğin ömrü bir gün
karıncanın ömrü bir yıl
ama son aynı
toprağa dönüş
ve toprak oluş

Ey can üzülme
kısa yada uzun
hakikat ölümse
dolu dolu yaşamak en güzeli
kısacık ömürler var kitaplara sığmaz
uzun ömürler var bir satırı doldurmaz
belki hayatımızın tek gerçeği
kitaplara sığmamak olmalıdır
başaramasakta
o yolda ölmektir.