Yusuf’un misali üstümde gömlek
Sırtımdan yırtıldı; sor bir hakim bey
Suç üstüne suç, yük öbek, öbek.
Yüklendi sırtıma, sor bir hakim bey.

Yüzlerce iftira yüzlerce yalan.
Attılar üstüme hiç utanmadan.
zindan oldu zindan, aydınlık dünyam.
Yusuf olmak nasıl sor bir hakim bey.

Ne bey’liğim vardı nede paşalık,
Ne çiftliğim vardı nede arpalık.
Bir köy evim vardı babadan kalık
O nada hasretim sor bir hakim bey.

Üç evladım oldu Elhamdülillah
Üç yiğit bahşetti Hazreti ALLAH.
Her zorluğa hadi dedim eyvallah
Namert layık görmüyormuş hakim bey.

Yazgımız da Yusuf olmakta varmış,
Ney yapalım kader böyle yazılmış.
Ömür baştan sona bir imtihanmış
Bunu daha iyi bildim hakim bey.

Yakub’a (AS ) hasretlik, Yusuf’a (AS) zindan.
İbrahim’e (AS) ateş, Eyyüp sa (AS) kurttan
Her nebiye ayrı ayrı imtihan.
Kadere rızamız budur hakim bey

Güvenim mi? sonsuz Türk adaletine,
Tecelli edecek nihayetinde,
Hak yerini bulur maznun lehine,
İlahi tecelli budur hakim bey