2
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
1288
Okunma
Çok yangınlar gördüm,kızıl korlardan
Arta kalan grimsi küller içinde
Balçık gibi sıvadım,gösteremedim rengini
Kimileri tek tek sordu rengini
Al dedim,ak dedim sundum rengimi
Güzde bile gizlenirken pembeden
Kovalardım ben hep kelebekleri
Sevişip,oynaşırken onlarla
Unuturdum gizlenen tüm gerçekleri
Güneş girmesin diye örttüm bütün perdelerimi
İçerde ışıksız kalan tüm çiçekler öldü
Azıcık sıyırdım perdenin tam ucundan
Bu seferde su diye , kulaklarım dövüldü
Kime kime dedim de her defasında
Sana,bana dediler,kandırırcasına
Umut diye açtığım tüm umutlarıma
Siyah karanfiller bıraktım , narin parmaklarımla
Kırgınım dünyanın bütün sahteliğine
Var olmak için hep içime attım
Sen bana eğilmedin,benim için dönmedin de
Ben sana gerçek gülüşlerimi hep saçtım
Cevap Yaz