Sufle

Üstüne
Yazı kapadım
Döndüğümde
Son, sonbahardı
Ben senden değil
Kendimde ölüyordum
Ormanın güzelliğinde
Çam kokusu çınar dibi
Yaprak güneşi perdelerken
Kelebek uykusuna dalıp
Dudak düşürdüm göğsüne
Omzumda sevda defterim
Kanat çırparken yetiler

Dikildikçe sökülen
Söküldükçe dikilen
Bu ince ipek kumaş
İğne iplik tutmaz
Aşk dediğin kör söküğü
Bir ömrü yamalar durur
Belki geliyordun
Belki gidiyordun
Onu sen biliyordun
Ben dönüyordum
Sana değil kendime
Biraz müsaade
İzninle

Şu selvi dalında mendil
Yüreğe damlayan kandil
Şu kurumuş kanlar
Dikenden dikenden
Bu kurumuş yapraklar
Gülden gülden
Bu kesik yara
Dilden dilden
Oyun oynadık
Ebe sobe işte
Günah kaldı
Göz kaldı
Gün kaldı

Hiç mi deme sakın bana
Ben o hiçi hiç sevmedim
Sevda cennetin bir adıdır
Bu kaçış ne senin
İnan nede benim
Dünya denen
Cehennemin
İçini ferah tut
Senle ilgili değil
Biraz kendime
Uğrayacağım
Alacaklarım
Var

Ahmet Coşkun