Bir çiçek daha gitti, bir çiçek daha koparıldı hayattan
Hayatlarının baharlarında, koparıldılar anne’den baba’dan
Bazı insanlar zalim ve beter olmuşlar şeytan’dan
Çocuklar ölmesin artık, yürekler yanmasın artık

Merhamet, şefkat, insaf kalmamış, kötülükler çoğalmış
İblis bir köşede, iblisi geçenlerden, saf dışı kalmış
Vicdanlar sağır, masum çocukların çığlıkları arş’a ulaşmış
Çocuklar ölmesin artık, yürekler yanmasın artık

Eylül’ler, Leyla’lar, ceylin’ler, yaşamıyorlarsa daha nice evlatlar
Yaşamak, zalim ve kötüler içinse, doğmamalı masum çocuklar
Bu dünya da çocuklar yaşamayacaksa, utanç duymalı vicdanlar
Çocuklar ölmesin artık, yürekler yanmasın artık

İdam bile az gelir şu vicdan yoksunu, merhametsiz zalimlere
Nice masum çocuklar gitti, kıydılar günahsız çiçeklere
Bunca acıya ıstıraba, dağlar taşlar bile dayanamaz bir kere
Çocuklar ölmesin artık, yürekler yanmasın artık