Sabah gelir, Güneş çıkar, ben bir selama hasret
Yollar diken, gönül dertli, her dem bin bir eziyet
Ağlama diyenler, akıl verenler sussunlar artık
Beni dinlesinler, yüreğimden gelen sesi...

Korkmuyorum...
Yaşanacaklar yaşandı, gün batarken
Kaçmıyorum...
Kaçamam can kırıklarımın izlerinden
Utanmıyorum...
Utanmam feleğin acı sözlerinden
Sadece yoruldum...
Hayallerimin hırsızlarının peşinden koşarken

Son sözüm yok
Gidiyorum beni bağlayan bu pranga şehirden
Sanki bir zehirli ok
Gözlerinden bahsediyorum, beni filozof eden
Alev alev yanıyor
Bir tarafta kalbim, bir tarafta sensizlik hapishanesi
Kurtulmak zor
Yüreğimin en derinlerine inerken duyduğum o sesi
Unutamıyorum

Özgürüm artık, duyun sesimi yedi düvele sözüm
Kalbim rahat, yüzleşmişim sensizliğimle can özüm
Farklı diyarlarda yaşatacağım anılarımla seni ben
Ruhum seni çağırır hep, ama özgürüm artık bedenen