BEN GELDİM
Nereden bilecekti zamanla içinde
tomur tomur güller açacağını
kolay mıydı anneye babaya hayır demek
“kızım seni komşu köyden iyi biriyle evlendireceğim”
evet der gibiydim
ama tedirgindim
uyuyamıyordum
kolay mıydı ya aksi birisi olursa
bir Pazar günüydü
çeyizimi bohçalayıp
beyaz bir atın sırtında
komşu köye varınca ilk defa gördüm
bıyıkları yeni terlemiş
saçları yeni taranmış
ayağında yeni Trabzon lastiği
mahcup mu mahcup bir delikanlı
attan inince gözlerime baktı
gülümsedi
anladım ki benden hoşlanmıştı
doğrusu bende ondan hoşlanmıştım
yoklukta varlıkta hastalıkta
bir birimizi hiç bırakmadık
askerlik gurbet derken
zaman bizi değirmen gibi öğüttü
çoluk çocuk
acı tatlı hatıralar
ve zamansız erken vedalaşma
geçmeyen zor yıllar
her nefesimde ettiğim dualar
dün gibi sanki
eli kolu dolu doluydu
bir akşamüstü gelecek
kapıyı vuracak
işte yine geldim
al şu havluyu sırtıma koy diyecek…
Yusuf Yılmaz