Bu yurdun evladı yedi göbekten
Avşar’ız, Türkmen’iz, Yörükleriz biz
Herkese bir kaşık düşmez tabaktan
Karnı aç, ciğeri körükleriz biz

Bize dağlar saray; saraysa kafes
Özgür değil isek tıkanır nefes
Malına mülküne etmeyiz heves
Bir köşede duran buruklarız biz

Sizler tıkınırken gözümüz bakar
Karnımız guruldar, ağzımız kokar
Sert bir poyraz değse hepimiz’ yıkar
Kuvvetsiz, çelimsiz, cırıklarız biz

Felek bu; aslanı ite ezdirir
Bitmez hevesleri candan bezdirir
Canı ister ise giyer gezdirir
Zengin ayağında çarıklarız biz

Dilimiz yatkındır ağıt, koşmaya
Vatan millet sözü yeter coşmaya
Her seyyahın gücü yetmez aşmaya
Başı kar boranlı doruklarız biz

Ne çok anlarız biz, ne çok biliriz
Sizleri doyurur biz aç kalırız
Olmadık zamanda akla geliriz
Aşerince yenen erikleriz biz

Bekleriz ki dünya arınır diye
Süründüren bir gün sürünür diye
Çekinir, gülmeyiz görünür diye
Dişi ya dökük ya çürükleriz biz

Biz Anadolu’nun kavruk insanı
Ne göze batarlar, ne olur sanı
Mülki; bir meçhule sürürüz canı
Umudu, hevesi kırıklarız biz

Aslan AVŞARBEY (Mülkî)
12.12.2016/Ankara