Araf
Gece sızıyor yüreğimden içeriye
Kim bilir kaç şafakla bitmeyecek Kaç günün güneşini Güneşten saymayacak yüreğim Rüzgarda bile yoksun Bulutlarda Gözümü kapadığımda bile O kadar yoksun ki… Ben bile yokum Koyu gölgeler gibi anılar var sadece Gidenim hiç olmadın ki Bir tas su yerine Kalbimi döktüm gözlerimden İş işten geçince Günlerce Saçların dolanmasa hayallerime Gülüşün bölmese ikiye anlarımı Yangın başlamasa söndüğü yerden Unutulmak senin hakkın Var olsaydım keşke Yokluğunu fark etmeyecek kadar Ya da yok olsaydım Hissetmeyecek kadar Ya da pir-u pak olsaydın keşke Hatırlanmaya değecek kadar Gidenim değildin Seni giderken görmedim ki Senden sonra kirlendi tomurcuklar Bahar koptu orta yerinden Çığlıklar saplandı beynime Ama nafile Gelenim de olmadın Sen hiç benim olmadın ki! Vurgun yemiş cemreler gibi Kimdin o zaman sen? Bunca zaman Hangimizdik Arafta olan? Ve hangimizdik Cehennemi hak eden? |
Tebrik ederim selam ve saygılarımla