Kapanıp ağlasam, kabe’nin duvarına
Kaybetsem kendimi ersem anda vuslata
Açılsa kalp gözüm, katılsam o kervana
Kalksa tüm perdeler koşsam bende vuslata

Günahlar diz boyu yüzüm kapkara olmuş
Sende nice hiçler dirilip hakkı bulmuş
İmana dilbesti kalplere nurlar dolmuş
Affa mazhar olup koşsam bende vuslata

Sahabe i ikram kutup kulların ile
Eren, ermiş, Veli, şehit, gaziler ile
Yavuz Sultan Selim, Kanuni, Fatih ile
Birlikte olsam da koşsam bende vuslata

İstersen af eder dilersen Kulum dersin
Meyhaneden alır, Bişr-i Hafi edersin
Sultana sultanlık, kula kulluk yaraşır
Buyur etsen bizi koşsam bende vuslata

Naatlar söylenir, yürekten inleyerek
Kalbin bam teli vurur huzuru dinleyerek
Deli, mecnun olur, hep koşar bilmeyerek
Hicranınla yanıp, koşsam bende vuslata

Medine’nin yolu, tüter burnumda gurbet
Etmem kula minnet gayrisi yok hep gurbet
Kutsal topraklarda ölsem ah bitse gurbet
Şu tenden kurtulup koşsam bende vuslata

Başımı dayasam, Rasül’ün duysa sesim
Ümmetim desende gözümden aksa yaşım
Yalvarsam yakarsam geri kalkmasa başım
Huzura çağrılıp, koşsam bende vuslata

Anladım dertlerin bitmezmiş fani dünya
kalmadı tesellim güvenmem sana dünya
Sahte sevdaları savurdum attım dünya
Çekilsen yolumdan koşsam bende vuslata

Kul Ahmed-i, yaşlı gözlerim cana kaydı
Terk ettim her şeyi kalbimde aslı kaldı
Maşukuna aşkım, aklımı baştan aldı
Rabbim gel desende koşsam bende vuslata

(Kul Ahmed-i)
Ahmet Ali Canbaz 2018