ben sıklıkla apansız içime düşerim
ben içime düşerim de, içimi düşüremem
ne garip..
yalnızlık yıldızları örten kara bulut gibi
zaten gökyüzüne bakmayı unutmuşum epeydir
tanrıyla aramda bir verip bin alma oyunları
umut etmekten öteye geçemedi, 24 senedir.
keyifli bir akşam nasıldır betimle desem
yüzler gülerdir hep, kahkahalar ağızla bulut toplamaktır
yeni güne huzurla uyumak, öpülerek uyanmak
oysa saat yine 07.30 olacak
size günaydın bana iyi geceler.
ardın sıra sigara yakmak mutlu insan figürü değil
hele ki baban da sadece kendi kaygısındaysa
kendi denizlerinde kağıttan bir gemi hayal ediyorsan
oysa ben hiç yalnız bırakmadım, parmaklıklarda.
düşerim ben, dizim kanar, gönlüm kanar
dönemediğim sırtımda hala geçmişin kamburu
tam yeniden doğacak sandığım umudum
sanki silinmeyecek gibi alaimisemadan bu kara.