Kusura bakma çocuk, büyüdük biz,

Kirlendi tertemiz hislerimiz.

Çok kazanmak, çamur oynamaktan öne geçeli uzun zaman oldu,

Yeri geldi çamur da attık umarsızca,

Kusura bakma çocuk, büyüdük biz.

Çerçevesi dar geldi çocuk masumiyetinin

Resmimizi de büyüttük olduğumuzdan

Kibrimizle dağları gölgeledik.

Büyüklüğü, makama paraya endeksledik

Burnumuzu yukarılardan hiç indirmedik

Kıyafeti ile karşılanır makamı ile ağırlanır olduk

Kusura bakma çocuk, büyüdük biz.

Tahta oyuncaklarla mutlu olan çocuklardık

Size lisanslı olsun diye bir icat çıkardık

Bir oda dolusu oyuncak da aldık

Yorgunuz – oynayamayız, siz gidin tabletler de orda

Biz daha fazla kazanmak için gelmeyiz odaya

Kusura bakma çocuk, büyüdük biz.

Karanlıktan korkarsın, çocuksun doğanda var

Karanlık olduk, aydın zannettiğimiz duvarlarda

Yağmurlu bir Nisan sabahında

Koşsaydık, ıslansaydık, sulara bansaydık

Seninle gösterişsiz bir dünyaya uyansaydık

Ya da büyüseydik ama çocuk kalsaydık.

Ahhh... nafile…

Kusura bakma çocuk, büyüdük biz.